Buena navegación con NihilScio!
|
|||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||
| |||
|
| - Declinación de: adtenuatus aggettivo |
| Declinación de: adtenuatus, adtenuata, adtenuatum significado:indebolito, semplice, compsup., (eng) = plane, bare, subdued, (esp) = de estilo sencillo, lang. Latino declinación: Aggettivo Nom.: masc. sing. |
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatŭs Gen.adtenuatī Dat.adtenuatō Acc.adtenuatŭm Voc.adtenuatĕ Abl.adtenuatō | adtenuatī adtenuatōrum adtenuatīs adtenuatōs adtenuatī adtenuatīs | de estilo sencillo (de..) (para,..) de estilo sencillo (o) (en, sobre, por,..) |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuată Gen.adtenuatae Dat.adtenuatae Acc.adtenuatăm Voc.adtenuată Abl.adtenuatā | adtenuatae adtenuatārum adtenuatīs adtenuatās adtenuatae adtenuatīs | de estilo sencillo (de..) (para,..) de estilo sencillo (o) (en, sobre, por,..) |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatŭm Gen.adtenuatī Dat.adtenuatō Acc.adtenuatŭm Voc.adtenuatŭm Abl.adtenuatō | adtenuată adtenuatōrum adtenuatīs adtenuată adtenuată adtenuatīs | de estilo sencillo (de..) (para,..) de estilo sencillo (o) (en, sobre, por,..) |
| Comparativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatior Gen.adtenuatiōris Dat.adtenuatiōri Acc.adtenuatiōrem Voc.adtenuatior Abl.adtenuatiore | adtenuatiōres adtenuatiōrum adtenuatiorĭbus adtenuatiōres adtenuatiōres adtenuatiorĭbus |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatior Gen.adtenuatiōris Dat.adtenuatiōri Acc.adtenuatiōrem Voc.adtenuatior Abl.adtenuatiore | adtenuatiōres adtenuatiōrum adtenuatiorĭbus adtenuatiōres adtenuatiōres adtenuatiorĭbus |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatius Gen.adtenuatiōris Dat.adtenuatiōri Acc.adtenuatius Voc.adtenuatius Abl.adtenuatiore | adtenuatiōra adtenuatiōrum adtenuatiorĭbus adtenuatiōra adtenuatiōra adtenuatiorĭbus |
| Superlativo | ||
| maschile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatissimŭs Gen.adtenuatissimī Dat.adtenuatissimō Acc.adtenuatissimŭm Voc.adtenuatissimĕ Abl.adtenuatissimō | adtenuatissimī adtenuatissimōrum adtenuatissimīs adtenuatissimōs adtenuatissimī adtenuatissimīs |
| femminile | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatissimă Gen.adtenuatissimae Dat.adtenuatissimae Acc.adtenuatissimăm Voc.adtenuatissimă Abl.adtenuatissimă | adtenuatissimae adtenuatissimārum adtenuatissimīs adtenuatissimās adtenuatissimae adtenuatissimīs |
| neutro | ||
| Singolare | Plurale | Nom.adtenuatissimŭm Gen.adtenuatissimī Dat.adtenuatissimō Acc.adtenuatissimŭm Voc.adtenuatissimŭm Abl.adtenuatissimō | adtenuatissimă adtenuatissimōrum adtenuatissimīs adtenuatissimă adtenuatissimă adtenuatissimīs |
| Conjugación de: adtenuor, adtenuāris, adtenuatus sum, - , adtenuari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = attenuare, indebolire, abbassare, (eng) = attenuate, tone down, mitigate, soften, extenuate, ease, alleviate, subdue, dilute, dull, understate, (esp) = atenuar, disminuir, debilitar, adelgazar, abatir, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego adtenuor tu adtenuāris ille adtenuātur nos adtenuāmur vos adtenuamĭni illi adtenuantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego adtenuābar tu adtenuabāris ille adtenuabātur nos adtenuabāmur vos adtenuabamini illi adtenuabantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego adtenuatus sum, adtenuata sum, adtenuatum sum... tu adtenuatus es, adtenuata es, adtenuatum es... ille adtenuatus est, adtenuata est, adtenuatum est... nos adtenuati sumus, adtenuatae sumus, adtenuata sumus... vos adtenuati estis, adtenuatae estis, adtenuata estis... illi adtenuati sunt, adtenuatae sunt, adtenuata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego adtenuatus sum, adtenuata sum, adtenuatum sum... tu adtenuatus es, adtenuata es, adtenuatum es... ille adtenuatus est, adtenuata est, adtenuatum est... nos adtenuati sumus, adtenuatae sumus, adtenuata sumus... vos adtenuati estis, adtenuatae estis, adtenuata estis... illi adtenuati sunt, adtenuatae sunt, adtenuata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego adtenuatus eram, adtenuata eram, adtenuatum eram... tu adtenuatus eras, adtenuata eras, adtenuatum eras... ille adtenuatus erat, adtenuata erat, adtenuatum erat... nos adtenuati erāmus, adtenuatae eramus, adtenuata eramus... vos adtenuati erātis, adtenuatae eratis, adtenuata eratis... illi adtenuati erant, adtenuatae erant, adtenuata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego adtenuatus sum, adtenuata sum, adtenuatum sum... tu adtenuatus es, adtenuata es, adtenuatum es... ille adtenuatus est, adtenuata est, adtenuatum est... nos adtenuati sumus, adtenuatae sumus, adtenuata sumus... vos adtenuati estis, adtenuatae estis, adtenuata estis... illi adtenuati sunt, adtenuatae sunt, adtenuata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego adtenuatus eram, adtenuata eram, adtenuatum eram... tu adtenuatus eras, adtenuata eras, adtenuatum eras... ille adtenuatus erat, adtenuata erat, adtenuatum erat... nos adtenuati erāmus, adtenuatae eramus, adtenuata eramus... vos adtenuati erātis, adtenuatae eratis, adtenuata eratis... illi adtenuati erant, adtenuatae erant, adtenuata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego adtenuābor tu adtenuabĕris ille adtenuabĭtur nos adtenuabĭmur vos adtenuabimĭni illi adtenuabuntur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego adtenuatus ero, adtenuata ero, adtenuatum ero... tu adtenuatus eris, adtenuata eris, adtenuatum eris... ille adtenuatus erit, adtenuata erit, adtenuatum erit... nos adtenuati erimus, adtenuatae erimus, adtenuata erimus... vos adtenuati erĭtis, adtenuatae eritis, adtenuata eritis... illi adtenuati erunt, adtenuatae erunt, adtenuata erunt... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego adtenuer tu adtenuēris ille adtenuētur nos adtenuēmur vos adtenuemĭni illi adtenuentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego adtenuarer tu adtenuarēris ille adtenuarētur nos adtenuarēmur vos adtenuaremĭni illi adtenuarentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego adtenuatus sim, adtenuata sim, adtenuatum sim... tu adtenuatus sis, adtenuata sis, adtenuatum sis... ille adtenuatus sit, adtenuata sit, adtenuatum sit... nos adtenuati simus, adtenuatae simus, adtenuata simus... vos adtenuati sitis, adtenuatae sitis, adtenuata sitis... illi adtenuati sint, adtenuatae sint, adtenuata sint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego adtenuatus essem, adtenuata essem, adtenuatum essem... tu adtenuatus esses, adtenuata esses, adtenuatum esses... ille adtenuatus esset, adtenuata esset, adtenuatum esset... nos adtenuatessēmus, adtenuatae essemus, adtenuata essemus... vos adtenuatessētis, adtenuatae essetis, adtenuata essetis... illi adtenuati essent, adtenuatae essent, adtenuata essent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego adtenuarer tu adtenuarēris ille adtenuarētur nos adtenuarēmur vos adtenuaremĭni illi adtenuarentur | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego adtenuatus essem, adtenuata essem, adtenuatum essem... tu adtenuatus esses, adtenuata esses, adtenuatum esses... ille adtenuatus esset, adtenuata esset, adtenuatum esset... nos adtenuatessēmus, adtenuatae essemus, adtenuata essemus... vos adtenuatessētis, adtenuatae essetis, adtenuata essetis... illi adtenuati essent, adtenuatae essent, adtenuata essent... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| adtenuari | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| adtenuatum esse, adtenuatam esse, adtenuatum esse, adtenuatos esse, adtenuatas esse, adtenuata esse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| adtenuatum iri | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.adtenuandus Gen.adtenuandi Dat.adtenuando Acc.adtenuandum Voc.adtenuande Abl.adtenuando | adtenuandi adtenuandorum adtenuandis adtenuandos adtenuandi adtenuandis |
| Feminina | |
| Nom.adtenuanda Gen.adtenuandae Dat.adtenuandae Acc.adtenuandam Voc.adtenuanda Abl.adtenuanda | adtenuandae adtenuandarum adtenuandis adtenuandas adtenuandae adtenuandis |
| Neutro | |
| Nom.adtenuandum Gen.adtenuandi Dat.adtenuando Acc.adtenuandum Voc.adtenuandum Abl.adtenuando | adtenuanda adtenuandorum adtenuandis adtenuanda adtenuanda adtenuandis |
| SUPINO | |
| adtenuatu | de |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.adtenuatus Gen.adtenuati Dat.adtenuato Acc.adtenuatum Voc.adtenuate Abl.adtenuato | adtenuati adtenuatorum adtenuatis adtenuatos adtenuati adtenuatis |
| Feminina | |
| Nom.adtenuata Gen.adtenuatae Dat.adtenuatae Acc.adtenuatam Voc.adtenuata Abl.adtenuata | adtenuatae adtenuatarum adtenuatis adtenuatas adtenuatae adtenuatis |
| Neutro | |
| Nom.adtenuatum Gen.adtenuati Dat.adtenuato Acc.adtenuatum Voc.adtenuatum Abl.adtenuato | adtenuata adtenuatorum adtenuatis adtenuata adtenuata adtenuatis |
| - Conjugación completa di adtenuare Forma activa |